Orden en que irán los trabajos que conforman esta edición monográfica de La Cueva de Zaratustra, homenaje encomiástico a José Antonio Durán, fundador, desde el principio –allá se van quince años– de este blog, donde se dieron cita cultura y […]
Leer másAutor: Luis Cochón
Homenaje a J. A. Durán: Apologia Pro Vita Sua
I Fomos amigos de por vida, así. Don Xosé Filgueira soía dicir ao falar da súa dereita política, de toda a vida: cantarela, mesmo retrouso –que saberedes vós!– cando non había outra cousa que dereita en toda a urbe e […]
Leer másFilgueira Valverde na clase e fora dela
I.- Cando a semana remata no 17 de maio.- O primeiro labor de Filgueira é o de profesor, sempre. Semper docuit. Na aula e fóra da aula, no Instituto e no Museo, nas clases maxistrais en tódolos foros: o de […]
Leer másCelebración de Ramón de Valenzuela
«De onde virá esta canción de sombrasque me vai envolvendo o corazón?Aquilino I. Para acordar hai que tomar distancia, darlle corda ó tempo contra atrás. Por pouco nin me entero do de Ramón de Valenzuela, tan amigo que tiven de […]
Leer más«Nimbos», dominio da elexía
A resurrección que este 2014 nos propón o Día das Letras Galegas (sábado, 17 de maio) está centrada na personalidade do traductor profesional, Xosé María Díaz Castro (Guitiriz, 1914/ Lugo, 1990). Home de cultura internacional e boa formación clásica, era […]
Leer másLuis Cernuda: Ser de Sansueña
No chan sen alfombra da súa habitación a pipa inglesa atuída de tabaco (Virxinia special) aínda non prendida. Os mistos no chan tamén, preto da cama –xa feita– do home que nela durmira aquela noite: “Debeu morrer só. Non puido […]
Leer másDa mesma tarefa sempre (lembrando a Valentín Paz Andrade)
Díxome Paz Andrade poucos meses antes de írsenos, e sempre que nos viamos: —“E ti, Luís, de que Cochóns vés sendo?” —“Dos Cochóns da Ruibal, en Salcedo”. —“Desa casa veu miña nai, Xoana Cochón, non de Lérez onde son eu […]
Leer másXosé Manteiga Pedrares: In Honorem
In Honorem Foi un profesor dignísimo, verdadeiro mestre que a algún de nós marcounos a vida intelectual para sempre. Accesible. Aconsellador, guieiro das nosas aptitudes. Oíanos, que máis queriamos, no medio de todo aquel silencio habido. Escoitábanos mesmo con compracencia […]
Leer másRetrato de si propio: Isaac Díaz Pardo
Para despedir a alguén do máis noso Debeu ser polo 64, cando Isaac lle escribe ó seu fillo Camilo dende Bos Aires: “Ese Galo que aí tedes, en Santiago, nin é galo nin é nada. Será galiña”. Era o seu […]
Leer másNo camiño que nunca se desanda
Manolo Durán Na memoria de Manuel Durán Iglesias Querido Xosé Antonio: Acabo de recibir o teu escrito recordatorio para o teu irmán Manolo que se nos foi no chanzo dun alustre. O que vén a seguir está escrito in memoriam […]
Leer másCulto laico a un mestre: Isidoro Millán González-Pardo
Isidoro Millán González-Pardo O 6 de decembro de 2002, fóisenos polo camiño que nunca se desanda, o admirable humanista, profesor e investigador de plúrimos saberes. Desde entón marchou con el un bo anaco da nosa memoria colectiva e da miña […]
Leer másNa memoria de Herminio Barreiro: Volvo do mar derradeiro
VOLVO DO MAR DERRADEIRO Escrito por Luís Cochón Na memoria de Herminio Barreiro
Leer másAfrodita citerea
Xosé Luís de Dios (n. en Ourense, 1943) faleceu en Tui o 1 de agosto de 2010. Retrato de R. Grobas [ Cando escribín o corpo deste texto o ano pasado, para un catálogo que ía ser o seu derradeiro, […]
Leer másUnha clase estrelecida
Ramón Cabanillas, por Isaac Díaz Pardo O 9 de novembro, luns, do ano 1959, os de “Pre” (universitario), no Instituto de Pontevedra, tiñamos clase con Xosé Filgueira Valverde á primeira hora da mañá. A clase, tal día, tivo que ser […]
Leer más